De Raad van Ministers gaat akkoord met de Nieuwe Visserijlandsverordening

March 25, 2017 REDAKSHON

De Raad van Ministers is op verzoek van het Ministerie van Economische Ontwikkeling akkoord gegaan met de nieuwe visserijlandsverordening voor Curaçao. Curaçao heeft sinds 2014 in nauwe samenwerking met het Directoraat-Generaal Maritieme Zaken en Visserij (DG MARE) van de Europese Unie (EU) de visserijlandsverordening van Curaçao aangepast zodat deze wetgeving kan voldoen aan huidige moderne, internationale en Europese standaarden. Door de modernisering van de huidige visserijwetgeving, die dateert uit 1991, zijn er mogelijkheden geschapen om de visserijsector van Curaçao verder te ontwikkelen tot een belangrijke economische pilaar cq. tot een significante economische industrie voor Curaçao.
Gelet op internationale ontwikkelingen en de wenselijkheid de internationale visserij te bestendigen, is bij wijziging aangebracht in de landsverordening maritiem beheer, de werking van de Visserijlandsverordening van 1991 uitgebreid naar Curaçaose vissersvaartuigen waar ook ter wereld zij zich bevinden. Daarbij is een grondslag opgenomen om bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, regels te stellen voor deze visserijactiviteiten. Bij landsbesluit, houdende algemene maatregelen, zijn er regels gesteld voor deze visserijactiviteiten. Vervolgens is het Landsbesluit visserij op volle zee tot stand gebracht. Het is in werking getreden op 9 oktober 2010, waarbij de inwerkingtreding terug werkte tot en met 1 januari 2010. Zodoende is een wettelijk kader geschapen om het toezicht op de visserijactiviteiten op internationale wateren te structureren.
Als belangrijke afnemer van vis en visproducten van de rederijen die onder de vlag van Curaçao op internationale wateren opereren, speelt de EU een leidende rol in het voorkomen en bestrijden van illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (IOO-visserij). In het beleid van de EU staat centraal dat er verantwoording moet kunnen worden afgelegd over de oorsprong van de producten vanaf het net tot aan het bord. Hiertoe is het systeem van de vangstcertificaten geïntroduceerd. Het vangstcertificaat begeleidt de vangst in alle fasen van verwerking van de vis, opdat de opeenvolgende afnemers en uiteindelijk de consument ervan verzekerd kan zijn dat de vis is gevangen in overeenstemming met de geldende beheersmaatregelen van Curacao als vlaggestaat, alsmede van EU en International Commission for the Conservation of Atlantic Tunas (ICCAT).
Als belangrijke exporteur naar de EU en als LGO van de Unie, is in 2012 een traject gestart waarbij de EU de systemen van Curaçao heeft geanalyseerd. Naar aanleiding van die analyse heeft de EU in 2013 besloten tot het openen van een dialoog met Curaçao gericht op het verbeteren van de systemen van toezicht op de sector. In nauwe samenwerking met de medewerkers van DG MARE van de EU zijn de contouren voor de Visserijautoriteit ontworpen en is onderhavige ontwerp-landsverordening voorbereid. Naar aanleiding van de vorderingen op het gebied van het toezicht op de internationale visserijsector en de stappen die zijn gezet om de wetgeving te herzien, heeft de EU op 22 februari 2017 besloten het traject van dialoog te beëindigen. Deze positieve ontwikkeling voor Curaçao dient te worden bestendigd door het tot stand brengen van de herziene wetgeving.

Het streven van de Commissie Internationale Visserij gehuisvest te MEO is gericht op het binnen een zo kort mogelijke termijn de Visserijautoriteit te operationaliseren. Het tot stand komen van onderhavig ontwerp is daartoe essentieel. Het streven is dat de Visserijautoriteit in 2017 van start gaat. In de tussentijd functioneert binnen het Ministerie van Economische Ontwikkeling een organisatorische eenheid als voorloper van de Visserijautoriteit. Deze eenheid omvat een Fishing Monitoring Center (FMC) die belast is met het houden van constant toezicht via geavanceerde infrastructuur op de vissersvaartuigen en het beoordelen van de vangstcertificaten voor validatie. Naast de drie operators in de FMC zijn er drie personen aangetrokken die als waarnemers aan boord van de vissersschepen gaan functioneren. Bovendien dient er nog twee personen geselecteerd te worden die als inspecteurs zullen gaan functioneren in de havens van Abidjan (Ivoorkust) en Dakar (Senegal). In deze havens worden de vangsten gelost.

De nieuwe visserijlandsverordening is tot stand gekomen ter bevordering van een deugdelijk toezicht op de vloot van Curaçaose vissersvaartuigen. De noodzaak de bestaande wetgeving te herzien en de wijze waarop vorm diende te worden gegeven aan deze herziening, is herhaaldelijk zowel ambtelijk als bestuurlijk onderwerp van overleg geweest tussen de verschillende betrokken ministeries. De inhoud sluit echter dusdanig aan op de internationale standaarden wat betreft het beheer van visserijactiviteiten zoals neergelegd in de verschillende verdragen, waar er feitelijk weinig beleidsruimte is.

Visserij vormt een belangrijke activiteit in de bestrijding van honger en armoede in de wereld, dit geldt ook voor de bevolking van Curaçao. Visserij en aquacultuur bieden niet alleen werkgelegenheid in de vele verschillende aspecten verbonden aan deze activiteiten. Het eten van vis is een goede bron van voedingsstoffen voor de bevolking. Visserij is ook een centraal element in het beheer van de wateren waar Curaçao rechtsmacht over uitoefent.

Nu dat de nieuwe visserijlandsverordening is geaccordeerd door de Raad van Ministers zal het worden aangeboden aan het Parlement. Op uitnodiging van het Parlement zal MEO in de naaste toekomst uitleg kunnen geven waarna deze wetgeving door het Parlement kan worden goedgekeurd. Na goedkeuring door het Parlement dient de wetgeving te worden gepubliceerd in de Curaçaose Courant. Als alles soepel verloopt wordt verwacht dat deze wetgeving medio 2017 in werking treedt.
Daarnaast heeft de Raad van Ministers ingestemd om de procedure in werking te treden zodat Curaçao lid kan worden van de Indian Ocean Tuna Commission (IOTC) en de South Pacific Regional Fisheries Organisation (SPRFO). Middels deze lidmaatschappen kunnen meer vissersschepen onder Curaçaose vlag geregistreerd worden. Dat levert niet alleen extra lokale arbeidsplaatsen op omdat de schepen lokale bemanningsleden zullen werven, maar ook extra inkomsten omdat de reders per schip moeten betalen voor een certificaat. Dit geld zal geïnvesteerd worden in de lokale visserij.