Waar zijn de lora’s gebleven? // Where have all the loras gone?

Waar zijn de lora’s gebleven?

Tijdens de jaarlijkse loratelling afgelopen weekend, werden bijna 700 papegaaien geteld. Na jarenlange droogte gevolgd door een goed regenseizoen,lijken onze lora’s meer dan voorheen over het eiland te zijn verspreid, Daardoor zijn ze moeilijker te vinden en te tellen.

Het telresultaat is lager dan in de voorgaande jaren. De oorzaak is waarschijnlijk ze op plaatsen overnachten die moeilijker te bereiken en te observeren zijn. De telling vindt plaats op de laatste zaterdag van januari van elk jaar en geeft ons een schatting van het minimum aantal papegaaien op het eiland.

Een aantal telteams hebben in hun omgeving lora’s gehoord of gezien, maar niet binnen hun telgebied. Twee locaties in de buurt van woonwijken, met vorig jaar bijna 300 lora’s elk, hadden dit jaar veel lagere aantallen. Bij Sabadeco bijvoorbeeld, daalde het totale aantal van 229 tot slechts 11! In het Washington Slagbaai Park zijn, net als vorig jaar. iets meer dan 50 vogels geteld. De park manager, Paulo Bertuol, echter vermoedt dat de lora’s op andere plekken slapen. Deze gebieden zullen volgend jaar wel worden meegeteld.

Dit jaar is veel activiteit waargenomen op locaties waar in de vorige jaren niet is geteld. Hieruit blijkt dat de lora’s regelmatig van locatie wisselen. Dit onvoorspelbare gedrag maakt het voor de vrijwilligers uitdagend om ze te kunnen tellen. Het personeel van STINAPA heeft geteld in het Washington Slagbaai Park. Buiten het park bezochten meer dan 50 vrijwilligers 17 verschillende plekken. De lora’s worden geteld in een simultaantelling. Dat betekent dat ze gelijktijdig over het hele eiland worden geteld. In het duister van de zeer vroege ochtend gaan de vrijwilligers naar locaties over het hele eiland. Zodra de lora’s wakker worden en opvliegen uit de boom waar ze hebben geslapen, worden ze geteld. Elke lora wordt slechts eenmaal geteld. Op deze manier zijn de organisatoren in staat om een schatting van het minimum aantal lora’s op het eiland te krijgen. De jaarlijkse telling is van belang voor het behoud van papegaai op Bonaire en voor het beschermen van de geelvleugelamazone (Amazona barbadensis) wereldwijd. De telling van dit jaar was de tweeëntwintigste telling en werd georganiseerd door Echo, STINAPA en de afdeling Milieu en Natuur van het openbaar lichaam.

Veel dank gaat uit naar alle vrijwilligers en de volgende bedrijven en organisaties die prijzen voor de loterij hebben bijgedragen: Just 4 Huisdieren, Echo, Dutch Caribbean Nature Alliance, STINAPA en Addo’s Bookstore.

Meer info: http://www.echobonaire.org http://www.salbanoslora.info

=========================

Where have all the loras gone?

After a season of more and heavier rains following a multi-year drought, the loras seem to have dispersed around the island, making them more difficult to find and count. During the annual parrot roost count, nearly 700 parrots were counted. That is fewer than in previous years, but it is not because they are not here but rather that they may now be sleeping in locations which are more difficult to access and observe. Therefore, not all loras have been counted. The count takes place on the last Saturday of January every year and gives us an estimate of the minimum number of parrots on the island.

Again this year, several teams reported hearing loras or seeing them flying nearby but not within the area that they were surveying. Two sites near residential areas which last year had nearly 300 loras each, had much less this year. In the area of Sabadeco, for example, the total number dropped from 229 to just 11! Also in the Washington Slagbaai Park the total count has declined for the second year in a row, this time just over 50 birds were counted. However, the Park Manager, Paulo Bertuol, suspects there may be new roosts forming and these areas will be included in the surveys for next year.

There were roost sites included this year which haven’t been counted in many years but which are now showing activity, proving that the loras are regularly moving around the island and periodically changing their roost location. This unpredictable behavior of the loras makes it challenging for the participating volunteers to count them each year. The staff of STINAPA counted inside the Washington Slagbaai Park. Outside the park over 50 volunteers visited 17 different sites. The loras are counted in a simultaneous count, which requires everyone to set off in the very early morning (pre-dawn) hours to locations all over the island. As the loras wake up and depart from the tree where they’ve been sleeping, they are counted. Each lora is only counted once. By adding the numbers which have been simultaneously counted across all the sites, the organizers are able to get a sense of the minimum number of loras on the island. This annual census is important for parrot conservation on Bonaire and for protecting the Yellow-shouldered Amazon Parrot (Amazona barbadensis) globally.

To learn more about the loras, please visit http://www.salbanoslora.info.

This roost count is held every year on the last Saturday of January. This year’s count was the twenty-second count overall and the twelfth consecutive count. This year’s count was organized by Echo, STINAPA and the Department of Environment and Nature of the public entity.

A big thank you goes out to all the volunteers and to the following who contributed prizes for the volunteer raffle which followed the count: Just 4 Pets, Echo, Dutch Caribbean Nature Alliance, STINAPA, and Addo’s bookstore.